بقلم حسن أحمد
انا انسان عايش فى الدنيا
وفى ناس كتير حواليه
عايشين تايهين مش فاهمين.
بس على امرهم مغلوبين
فى اللى بيمثل وابو وشين.
وفى اللى فى قلبه على لسانه
وفى بنت بتبقى ب100راجل.
تخاف على اهلها وتحترمهم
وتنزل تشتغل وتراعيهم.
وفاكرة خيرهم كده عليها
وفى شاب كل مناه.
ان يرضى اهله ويطلعهم عمرة
وفى شباب كتير تايهين.
يصحوا من نومهم على القهوة
ومش شايلين اى مسؤليه.
عشان بابا باشا مدلعهم
وناس تعبانه فى مستشفى.
ومش لاقيه حتى ولو جرعه
او كيس دم ينقذهم
وناس معاهم كده وناسينهم
مش هقول الخير بقا قليل.
لا الناس اللى بقت وحشه
وفى نفسهم بس بينشغلوا.
ويدعوا الفقر ويقولوا نعمل ايه
وناس عن اقرب الناس ليها
كده بعدوا والغربه خدتهم منا
وناس تقابلك وتحبك.
عشان قلبك كده طيب ومتربى
وناس تمثل عليك
عشان توصل. لاهدافها اللى فى دماغهم
وناس تقولك يالله بينا.
وتاخد بايديك للمسجد
وناس كل يوم تقابلهم فى شغلك.
بينقلوا كلام عنك وينافقوا
وناس وحشينك اووى.
بس. عند اللى احسن منك ربنا
وناس اختاروا يبعدوا عنك.
عشان مش عجبهم كده شكلك
وناس فى بلدهم مظلومين.
وعايشين فى خراب ودمار
عشان ناس كده ظالمين.
وكل همهم مصلحتهم
يقتلوا بنات وحريم ويخربوا بيوت ناس طيبين
ويبعدوا قلوب عن بعض.
ويسيبوهم يهجروا كده بلدهم
ويتغربوا عن ناس منهم.
ويعيشوا غرباء مع ناس تانين
اللهم اعز الاسلام والمسلمين.
وانتقم من الظلمه اعداء الدين
يارب كده انصرهم وعن اطفالهم.
وحبايبهم ما تبعدهم
ولسه عايشين
ولسه عايشين
وبنشوف فى الدنيا وناسين انها فانيه
